Een zondag ochtend na een lange droge periode met een zeer laagstaande Aisne. De ideale omstandigheden voor een tocht naar natste en misschien wel spannendste grot van België, het Systeem van Bretaye. Helaas was het een beetje aan het motregenen dus het was even spannend of we het erop gaan wagen, we willen immers geen Crue als we binnen zitten. Maar de voorspellingen waren gunstig en in de middag zou het opklaren. In ieder geval geen onweer.
Op 11.00 gingen we langs bij de eigenaar met het benodigde papierwerk. Een heel vriendelijke man die ook nog eens erg goed Nederlands praat. Ook hij zegt dat we ons over het weer niet zo’n zorgen hoeven te maken.
Voor een complete beschrijving van de grot kan je beter even op de Avalon website kijken, of nog beter het boek over de Bretaye doorlezen.
Helaas zijn de laatste jaren enkele verdwijnpunten afgesloten waardoor er een stuk minder water stroomt dan vroeger. Helaas is de grot wel veel modderiger hierdoor.
Eenmaal in de grot valt me meteen een grote berg aarde op, het werk van dassen. Voor de rest is het erg modderig en in een lange lage gang moeten we ons tussen de modder en het dak doorduwen., 3 jaar geleden ging dit een stuk gemakkelijker. Eenmaal bij het water aangekomen blijkt al snel dat het water erg laag staat maar de “Harakiri” wel erg modderig is, we worstelen ons door de pap heen en nog wat kruipwerk later worden we beloond met de grote Galerie Avalon 1. de passage “president” en “siphon de la jonction” vormen met deze waterstand geen enkel probleem, lucht genoeg dus dat gaat wel lekker snel. Galerie Avalon 2 & 3 zijn ook erg indrukwekkend en staan in schil contrast met het begin van de grot.
Na deze grote galarijen is het toch weer kruipen geblazen en via een netwerk van mooie (la line droite) en minder mooie diaclasen staan we weer buiten. Over de doorsteek hebben we 3 uur gedaan. De hoeveelheid modder in vooral het eerste gedeelte van de grot kostte ons nogal wat tijd.
Buitengekomen (zonder regen) eerst even wat gewassen en naar de rivierkreeften gekeken en daarna omkleden. Nog even bij de eigenaar langs om te zeggen dat we weer buiten waren en terug naar Nederland.
Hoewel in de grot minder stappen vond dan 3 jaar geleden (lage waterstand) was het toch een geslaagde tocht. Niemand had problemen met de vernauwingen. Uiteraard wil ik Avalon bedanken voor de toegang en uiteraard het exploreren van deze grot. Ik vond 1 tonnetje al vervelend. Laat staan meer dan 100 tochten beladen met boormachines….
Deelnemers:
Marco
Jaco
Martijn
Erik
Frans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten