Deze maand had Jolanda de Trou des manants aangevraagd. Deze grot staat op de Avalon lijst van Belgische klassiekers: http://scavalon.be/avalonnl/cib_tabel.htm
De toegang bleek eenvoudig te regelen en om 20:00 werden we opgewacht door Alphonse met de sleutel. Er bleken zich maar een klein clubje van vier personen te hebben aangemeld: Ruud, Charles, Matt en Frans. Vol goede moed openden we rond 20:30 het slot van de Manants.
Charles was de enige die de grot ooit eerder had gedaan maar dit was zeker 20 jaar geleden. In de grot waren op strategische plaatsen pijltjes geplaatst, wat het zoeken naar de juiste weg een stuk gemakkelijker maakte. We kwamen al snel aan in een mooie zaal waar een koord uit het plafond hing. Hier maakten we eerst een uitstapje naar de S1 en S2, jammer dat dit stuk van de collecteur zo snel eindigt. We kropen er nog wat rond en na wat smalle doorgangen begonnen we ons te realiseren dat we niet echt op de gebruikelijke route zaten.
Na dit intermezzo gingen we een stuk terug en al snel zaten we in Salle Blanche, Een mooie zaal die je zeker niet in Tilff verwacht. Niet veel later hadden we dan toch de collecteur gevonden en werd deze gevolgd tot aan de sifon. Uiteraard werd ook de stroomopwaartse sifon bekeken.
Volgens de topo zou er en stukje voor de waterval een verbinding moeten zijn richting Salle du Smog. Deze verbinding werd gevonden en we kropen al snel door de etroiture net voor Salle du Smog.
In Salle du Smog maakten we dankbaar gebruik van het vaste koord en kropen verder naar de volgende zaal waar we weer met een koord afdaalden tot in het stuk dat we al kende.
In de zaal met het koord uit het plafond zagen we dat er een pijltje exit naar boven gericht stond. Op de topo konden we dit niet terugvinden maar we besloten het erop te wagen en klommen de P15 uit. Niet veel later kwamen we in het ingangszaaltje en rond 0:15 stonden we weer allemaal buiten.
Uiteraard werd er nog een biertje en chocola chaud gedronken in Tilff voordat we weer terugreden naar Nederland.
De Manants is een erg gevarieerde grot die eigenlijk de beste elementen van een Belgische grot bezit, een echte aanrader dis. Het is jammer dat we niet eerder de moeite hadden genomen de sleutel aan te vragen. De grot is niet moeilijk, met een basiskennis van SRT technieken kan je hem goed doen. De mogelijke rondgangen maken het erg leuk omdat maar een klein gedeelte van de grot twee keer gedaan hoeft te worden.
Meer informatie kan zeer binnenkort terug gelezen worden in de publicatie van Avalon:
http://scavalon.blogspot.nl/2013/04/het-boek-chawresse-veronika-is-er.html
Alphonse bedankt voor de toegang en Charles bedankt voor de foto's!
-Frans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten