Doorgaan naar hoofdcontent

Trou des Charrues en Carrière Souterraines des Grands Malades

Na een kleine zoektocht in Beez kwamen we aan bij Club Alpine Belge, nu nog de ingang van Trou des Charrues vinden.
We beginnen een stuk bos uit te kammen, autobanden, koelkasten, oude vaten en een reddingsdeken wijzen ons de weg! We zitten warm, boven aan een modder helling steekt een stuk Kars uit met een spleet er in, gevonden.

Terug naar de auto omkleden, keiharde muziek komt ons tegemoet. 2 klimmers zijn zich ook aan het omkleden. Na een praatje met de klimmers lopen we terug naar de ingang, Jolanda wurmt zich als eerste door de spleet, ik volg.

Droge modder leidt ons naar een afdaling, ik hang de stelling uit en daal af tot in de Carrière Souterraines des Grands Malades.

De pikzwarte steengroeve slurpt ons licht op en elk woord dat je spreekt gaat als een echo door de zaal, we maken een flinke ronde in Grands Malades. Ongelooflijk wat hier allemaal te zien is, menige grot zal hier jaloers op zijn.

Parels, spiegeleieren, kleine sinterbekkens, stalagmieten en vele andere vormen.


Na een dikke 2 uur verlaten wij de steengroeve en de grot, tot onze verbazing zijn er nu een 20 tal klimmers aanwezig. Ook de klimmers kijken verbaast als wij uit de struiken komen. Jolanda maakt nog een praatje met een van de klimmers, de klimrotsen zijn zeker geschikt om je touwtechnieken te oefenen!

Al met al is dit tussendoortje zeker de moeite waard.

>Meer foto's<





Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een kort verslag van ons bezoek aan de Abime de Beaumont. Deelnemers Ruud, Martin , Roland, Charles en Sjeng. Allereerst hebben we het nieuwe sleutel adres getest in Riemst. John heeft ons persoonlijk ontvangen en goede moed  ingesproken. Bedankt John dat  we bij jouw voor de deur mochten parkeren. Volgens Sjeng konden we daarna recht door Luik rijden , dus dat hebben we dan ook maar geprobeerd om uiteindelijk   na veel omwegen toch uit te komen bij de Abime. Onder de bezielende leiding ( of was het lijding) van een van onze  Brevet B instructeur s werd  er een equipeerplan ontwikkeld. Dat duurde Sjeng te lang dus die begon alvast. Maar werd onderweg na de eerste grote afdaling van het koord gehaald. Dat was echt geen equiperen. Zo deden we dat vroeger JA, maar nu niet meer…. Daarna nam brevet B het over ,  wachten ,,,,, wachten,,,, lang  wachten,,,  koud etc….. Spie die uitbreekt op de ezelsrug…  Wel mooi de g...

Nieuwjaarsgrot 2011

Allereerst natuurlijk de beste wensen :-) Het plan van Marco en mij was om in de Chawresse wat te gaan neuzen in gedeeltes waar we eigenlijk nooit komen bij een bezoek aan het klassieke gedeelte, de rondgang of de doorsteek. Toen we ter plaatse kwamen (gelukkig was de sneeuw ver genoegd gedooid om met de auto tot aan de parkeerplaats te komen) zei Marco dat er hij in de zomer een verdwijnpunt had gezien waar een beekje inliep. Ik stelde voor om voordat we ons pak aantrokken eens een kijkje ter plaatse te nemen. Na een korte wandeling langs de veronica, de manants en de trou des nutons kwamen we aan bij het verdwijnpunt. Er stroomde inderdaad een beekje en het was groter dan ik dacht. Omdat het toch wel op een grot leek stelde ik voor om het plan te wijzigen en deze onbekende chantoir te verkennen ipv de chawresse. Een half uur later stonden we weer ter plaatse en begonnen we het water te volgen omlaag tussen de blokken. Na wat smallere passages werd het allemaal wat breder en ...

Trou des Manants

18 April: 3e vrijdag van de maand tocht. Deze maand had Jolanda de Trou des manants aangevraagd. Deze grot staat op de Avalon lijst van Belgische klassiekers:  http://scavalon.be/avalonnl/cib_tabel.htm  De toegang bleek eenvoudig te regelen en om 20:00 werden we opgewacht door Alphonse met de sleutel. Er bleken zich maar een klein clubje van vier personen te hebben aangemeld: Ruud, Charles, Matt en Frans. Vol goede moed openden we rond 20:30 het slot van de Manants. Charles was de enige die de grot ooit eerder had gedaan maar dit was zeker 20 jaar geleden. In de grot waren op strategische plaatsen pijltjes geplaatst, wat het zoeken naar de juiste weg een stuk gemakkelijker maakte.  We kwamen al snel aan in een mooie zaal waar een koord uit het plafond hing. Hier maakten we eerst een uitstapje naar de S1 en S2, jammer dat dit stuk van de collecteur zo snel eindigt. We kropen er nog wat rond en na wat smalle doorgangen begonnen we ons te realiseren dat we ni...