Een dagje de toerist uithangen.

Mijn goede voornemen om dit jaar iedere maand minimaal een (niet klassieke) grot te bezoeken gaat nog steeds de goede kant op. Vorige maand zaten we in de chantoir Auguste Donnay in de vallei van de Chawresse. Deze maand stond een andere grot op het programma, de Chantoir des Fagnoules.

Deze grot ligt in Awagne en is nog steeds in exploratie door SC Avalon. Na wat rondmailen hadden we een nogal muli-cultureel groepje samengesteld (Frans en Teresa van de regiogoep Schavelaar, Renato uit Portugal, Marco en ik van Limburg en Jaco die eigenlijk overal een beetje bij hoort.

Om 10 uur aangekomen bij de grot en na het omkleden gingen Paul en Anette wat klusjes opknappen in de Chantoire de Buc en Bart was onze gids in de Fagnoules. Allereerst gingen we de onderingang vrijmaken van bladeren / stenen en modder van de november regens. Daarna via de boveningang de grot in. Lekker Belgisch sportief!

Bart vertelde onderweg over de exploratie en bescherming van geconcretioneerde stukken. Na een stuk te zijn gezakt kwam we bij de collecteur met een flink debiet terecht. Deze rivier volgen we eigenlijk voor het grootste gedeelte van de tijd.

Onderweg kwamen we de beroemde geëlimineerde sifons tegen, wat nu flinke waterbakken zijn met ongeveer 10cm lucht). Puur voor het vermaak werd een klein uitstapje gedaan om via een mooie traverse langs de waterval af te dalen en na wederom een ex-sifon lieten we de rivier achter ons (deze verdwijnt in Sifon8) en koersten we af op een van de mooiste stukken van de grot: de reseau Oufti-Amai Dit stuk van de grot is alles actief door infiltratiewater en heeft een totaal ander karakter, concreties, gours en oogt heel on-belgisch. Aan het einde van dit reseau was het tijd om terug te gaan. Frans en Teresa gingen op hun gemak richting de waterval, Jacc0, Marco, Renato en ik gingen samen met Bart nog een kijkje nemen in de verbinding met de Chantoir de Buc. Daar kwamen we ook Paul en Anette tegen.

Er werd ons aangeboden om de grot te verlaten via de Buc en van die kans maakten Renato en ik graag gebruik. Omstreeks 16.00 stonden we weer buiten en had ik de langste traverse (zonder duiken) in België gedaan. :-)

De Fagnoules een heel afwisselende grot, sportief, nat, mooi, modder enz. En heeft niet te vergeten een heel respectabele lengte van 2300+ meter.

Uiteraard lonkte het café en de Rochefort naar ons en hebben we daar nog gezellig nagepraat.

Avalon bedankt voor de rondleiding in deze fantastisch grot en de 200+ dagen werk die jullie eraan besteed hebben!